Artikelen
Maak kennis met - Rinke Borgonjes (2020-08)
“Zo ik een motto heb is dat geïnspireerd door een graffiti op een elektriciteitshuisje aan de Wedren in Nijmegen, de start- en finishplek van de Nijmeegse Vierdaagse: ‘beter een blaar dan een doorligplek’.” In de carrière van Rinke Borgonjen (1983) neemt Nijmegen een centrale plek in. Daar studeerde hij geneeskunde en volgde hij zijn opleiding tot dermatoloog. Tussendoor promoveerde hij bij Phyllis Spuls en Peter van de Kerkhof op het proefschrift The perfect guideline – a utopia, met evidence-beest Jannes van Everdingen als begeleider. Sinds 2018 is hij als dermatoloog verbonden aan het Ziekenhuis Gelderse Vallei en de Padberg kliniek in Ede. Ook is hij voorzitter van de Autorisatiecommissie van de NVDV.
Wat was als kleine jongen uw grote toekomstfantasie?
“Vuurtorenwachter worden op een eiland. Helaas zijn er daar niet zo heel veel meer van. Astronoom op een sterrenwacht en het ontdekken van verre nevels en zwarte gaten was een latere fantasie.”
U was de eerste arts-onderzoeker die destijds op het bureau van de NVDV kwam om aan richtlijnen te werken. Hoe kijkt u daarop terug? Welke zijn de belangrijkste lessen die u op het bureau hebt geleerd?
“Met veel plezier. Ontzettend veel geleerd. Tot ´s avonds laat doorwerken als het nodig was, maar ook de tijd nemen om samen te lunchen. Het kwaliteitssysteem met richtlijnen als hoeksteen was destijds nog niet zo uitgebreid. Vandaag de dag zou de functie waarschijnlijk als managementtraineeship/projectmedewerker te boek staan.” Hij kan die route dan ook aanbevelen aan jonge artsen: “Je verdiept je tot op artikelniveau in dermatologische onderwerpen, leert kritisch beschouwen en leert mensen kennen die anders verborgen zouden blijven.”
Op het bureau gaat het hardnekkige gerucht dat u een uitstekende Triviant-speler bent? Bij een bord chili con carne, dit terzijde. Bent u echt een breed onderlegd mens c.q. wijsneus?
“De winst/verliesratio ligt wel boven de 1 denk ik. Ik probeer breed te blijven denken en me te verdiepen, maar de tijd voor boeken lezen schiet er met een gezin vaak bij in. Al komt er ook nieuwe kennis bij: zoogkompressen, peuterpuberteit en het verticuteren van speelgras waren tot voor kort onbekende begrippen.”
Is richtlijnontwikkeling besmettelijk? U bent immers ook gepromoveerd op richtlijnen.
“Voor mij wel. Vooral het proces met enerzijds het wetenschappelijk niveau en anderzijds de onontbeerlijke input van mensen uit het veld. Ik denk dat andere dermatologen er ambivalent in staan. Van de ene kant leuk om je in te verdiepen en met je kennis de vertaalslag naar de praktijk te maken. Van de andere kant soms helaas nog tijdrovend.”
Wat is voor praktiserend dermatologen de belangrijkste conclusie van het proefschrift? “Dat het van de dag onmogelijk is als dermatoloog van alle wetenschap op de hoogte te blijven en dat richtlijnen, als het goed is, kennis condenserende en faciliterende instrumenten voor de praktijk zijn. Plus dat het belangrijk is dat doel niet uit het oog te verliezen.”
Wat doet u graag in uw vrije tijd?
“Surfen, suppen, skiën, wandelen. Veel outdoor dus. Recent heb ik mijn SUP vervangen voor een windSUP. Nu kan ik in theorie bij elk weer op pad. Regen is echter wel een excuus wat ik vaak gebruik.”
Wat is uw guilty pleasure?
“Het eerste waar ik aan denk, is happy hardcore uit de 90’s. Van iets minder gewicht is meteorologie. Voor een mooie shelf cloud of noctilucent clouds mag men mij wakker maken.”
U bent sinds 2019 voorzitter van de NVDV Autorisatiecommissie. Wat is het uitdagende van die functie?
“Om recht te doen aan het volgen van het proces van richtlijnontwikkeling maar tegelijkertijd niet te rechtlijnig te zijn.”
Kunnen dermatologen erop vertrouwen dat dit gremium zijn werk goed doet?
“De commissie bestaat uit bevlogen, onafhankelijke mensen met verschillende achtergronden. De onafhankelijkheid is daarnaast ook geborgd in het huishoudelijk reglement van de commissie. Het antwoord luidt dus: ‘Ja’.”
Het is niet altijd makkelijk om een goed onderbouwde aanbeveling te doen. Dat heeft te maken met manco’s in wetenschappelijk onderzoek. Is autoriseren een hogere vorm van laveerkunde? Past dat bij u?
“Ik probeer altijd alle stromingen, meningen en achterliggende gedachtes te verzamelen en samen te vatten. Ik denk wel dat er mensen zijn die vervolgens beslisvaardiger zijn. Soms wil ik nog te aardig zijn.”
Hoe is de relatie met uw eigen huid?
“Mijn vader heeft psoriasis en ook ik heb soms enkele plaques. Gelukkig binnen de perken en met lokale middelen weer weg te krijgen. Wat opmerkelijk is, is dat je de plaques bijna als stressmeter kunt gebruiken. Soms zijn de plaques er eerder dan dat ik zelf doorheb dat het een drukke periode was.”