Balanoposthite chronique circonscrite bénigne à plasmocytes - Johannes Zoon (1902-1958) (2021-10)

Artikel in PDF
Vigfús Sigurdsson, dermatoloog

Prof. dr. Johannes Jacobus Zoon was de tweede hoogleraar dermatologie in Utrecht. Hij studeerde geneeskunde aan de Universiteit van Utrecht van 1920-1927. Een jaar later promoveerde hij op een proefschrift over de complimentbindingsreactie bij gonokokkeninfecties. Van 1927 tot 1929 werkte Zoon als assistent op de afdeling dermatologie in Utrecht en daarna tot 1945 als chef de clinique. Nadat professor Van Leeuwen ontslag had genomen, volgde op 27 december 1945 Zoons benoeming tot hoogleraar dermatologie in Utrecht. Op 16 april 1946 hield hij zijn inaugurele rede getiteld Beschouwingen over Syfilis.

Het wetenschappelijke werk van Zoon was, in vergelijking met zijn voorganger, meer op huidziekten gericht en minder op specifiek geslachtsziekten. Er verschenen 97 publicaties in de periode van Zoon, waarvan 7 proefschriften. Twee hiervan handelden nog over geslachtsziekten en eentje over röntgenbehandeling. Van de 90 overige publicaties gingen tien over geslachtziekten, vier over röntgentoepassing, vier over huidtemperatuur en verwante onderwerpen en zeven over allergie.

Zoon was voorzitter van de NVDV in de periode 1946-1951 en werd later tot erelid benoemd. Hij was ook een periode lid van het hoofdbestuur van de KNMG en in 1954 ondervoorzitter van dit orgaan.

In 1957 ging de gezondheidstoestand van Zoon dermate achteruit dat hij zijn werkzaamheden moest neerleggen. Hij overleed op 28 januari 1958 op 55-jarige leeftijd. Zijn opvolger werd prof. dr. L.H. Jansen.