Mollusca contagiosa - Bolhoedwratjes, waterwratjes

Bolhoedwratjes, waterwratjes

Wat zijn mollusca contagiosa?

Waterwratjes ontstaan door besmetting van de huid met een virus. Het is een besmettelijke aandoening die vooral bij kinderen voorkomt. Er ontstaan huidkleurige pukkeltjes die meestal spontaan verdwijnen binnen 6 - 12 maanden.

Hoe ontstaan mollusca contagiosa?

Waterwratjes zijn het gevolg van een besmetting met een pokvirus. Ze worden vooral gezien bij kinderen ouder dan een jaar. De infectie wordt van mens op mens overgebracht. Dat kan door direct contact met iemand die waterwratjes heeft (spelen, sporten) of door contact met besmette voorwerpen (bijvoorbeeld speelgoed, handdoeken), maar ook door het bezoeken van zwembaden. Kinderen met eczeem zijn wat vatbaarder voor het virus.

Volwassenen krijgen bijna nooit waterwratjes, maar worden soms besmet door kinderen. Volwassenen kunnen ook waterwratjes krijgen door seksueel contact met iemand die besmet is met het virus. Wanneer een volwassene zeer veel waterwratjes heeft, kan er sprake zijn van een verminderde afweer, bijvoorbeeld door bepaalde medicijnen, een virusinfectie met HIV of andere ziekten.

Wat zijn de verschijnselen?

Waterwratjes ontstaan tussen 14 dagen en 6 maanden na besmetting met het virus. Het zijn wat glanzende, parelwitte tot huidkleurige, bolvormige pukkeltjes, die op de top vaak iets ingedeukt zijn. In de loop van een paar weken worden ze geleidelijk groter en kunnen dan 5 - 10 mm groot worden; meestal blijven ze klein. In de loop van de tijd kunnen er steeds meer bij komen, soms wel honderd in totaal.

Ze zitten meestal op de romp, in de hals en rond de oksels. Ook komen ze voor op het gezicht, vooral op de oogleden.

Bij volwassenen kunnen de waterwratjes het gevolg zijn van seksueel contact: de waterwratjes zijn dan ook vaak aanwezig in de schaamstreek en rond de anus. Na verloop van tijd kunnen waterwratjes spontaan of door beschadiging ontstoken raken. Ze worden dan rood, er kan etter uitkomen en er ontstaan korstjes. Door de ontsteking worden de waterwratjes opgeruimd en de huid geneest daarna meestal (maar niet altijd) zonder littekens.

Bij kinderen met aanleg voor eczeem kunnen geïrriteerde eczeemplekken rond de waterwratjes ontstaan.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

De diagnose is meestal eenvoudig te stellen door de kenmerkende verschijnselen. Soms zal de arts een pukkeltje bevriezen om te zien of de top iets ingedeukt is. Dit is kenmerkend voor een waterwratje.

Wat is de behandeling?

Meestal is behandeling van de waterwratjes niet nodig en kan een spontane genezing worden afgewacht.

Wanneer toch besloten wordt tot behandeling, zijn er verschillende mogelijkheden. De waterwratjes kunnen verwijderd worden door bevriezen (vloeibare stikstof), elektrisch wegbranden of door ze af te krabben met een ‘scherpe lepel’.

Bij jonge kinderen is deze behandeling zonder verdoving vaak te pijnlijk. (Gedeeltelijke) verdoving kan worden bereikt met een verdovende crème. Deze crème wordt een uur vóór de behandeling aangebracht en afgedekt met plastic.

Bij volwassenen (en soms bij kinderen) wordt ook wel condylline apllicatie vloeistof of bijvoorbeeld tretinoine crème toegepast.

Als de waterwratjes snel uitbreiden in een eczeemplek, raadpleeg dan uw dokter. Een goede behandeling van het eczeem stopt namelijk de uitbreiding.

Wat zijn de vooruitzichten?

In het algemeen verdwijnen waterwratjes vanzelf binnen 6 - 12 maanden. Het is niet erg als waterwratjes ontstoken raken. Ze kunnen er zelfs sneller door verdwijnen. Meestal zijn er geen littekens, maar een enkele keer ontstaan na krabben of behandeling wel littekens. Soms blijven de wratjes een aantal jaren aanwezig.